Princip dijagnostičke upotrebe ultrazvuka se bazira na emitovanju zvučnih talasa visoke frevence pomoću posebne sonde i analizi povratnog signala. U zavisnosti od svojstava samog tkiva kroz koji zvuk prolazi, deo zvučnih talasa se apsorbuje od strane tkiva, deo reflektuje ka sondi a deo prolazi dalje, dublje u tkivo. Kompjuter analizira povratni zvučni signal, obrađuje ga i prikazuje u obliku dvodimenzionalne slike na monitoru. U kliničkoj praksi, u toku ultrazvučne dijagnostike možemo da biramo između dva moda. Prvi mod je takozvani A-scan mod ili ultrazvučna biometrija, kod kojeg su različite strukture oka prikazane u vidu amplituda. Strukutre koje su akustički gušće imaju veću amplitudu i obratno. A-scan mode se koristi pre svega pri izračunvanju aksijalne dužine oka u cilju proračuna jačine intraokularnog sočiva koje će se ugraditi u toku operacije katarakte. Sonda za B scan omogućava pregled unutrašnjosti oka. Kod B-scan-a na osnovu akustičke gustine različitih tkiva dobijamo dvodimenzionalnu sliku unutrašnjosti oka. U zavisnosti od akustičkih svojstava različita tkiva su prikazana različitim nijansama sive. B-scan je nezamenljiv kod očnih bolesti kod kojih zbog gubitka providnosti očnih strukutra (najčešće kod katarakte, i ranije pomenutih leukoma rožnjače, krvarenja ili druge eksudacije u prednjoj komori staklastog tela, povrede i strana tijela,tumori itd.) nije moguće klinički videti unutrašnje strukture oka.